Ook geen wet market of Grand Palace. Wel What Pho!

19/1 Starbucks 11:40
Gisteren was een drukke dag met een onverwachts hectisch einde. Bereid je voor op een lang verhaal. 
In eerste instantie hadden we het plan om naar 'the wet market' te gaan. Er zijn veel drijvende markten in Bangkok en wij dachten dat dit er een van was. Helaas bleek het goede woord voor deze plek 'thewetmarket' (aan elkaar geschreven) te zijn, de dichtsbijzijnde drijvende markt was veel verder weg (vervoer was dus veel duurder). Daarom gingen we rechtstreeks met de boot richting Grand Palace en een of andere tempel. De boot was het goedkoopste vervoermiddel tot nu toe en er waren ook veel locals aan boord. Overigens vond ik de boot ook het leukste vervoersmiddel tot nu toe, met je haren in de wind over het water en ondertussen genieten van het prachtige uitzicht op de andere kant van Bangkok. 
-> Mocht iemand gaan, zeker een aanrader!
Eenmaal aangekomen op de pier moesten we eerst lans allemaal winkeltjes voor we werkelijk op een straat uitkwamen, dit waren de eerste echte toeristenwinkeltjes (magneten, sleutelhangers, etc.) tot nu toe. Bangkok verschilt daarin erg van steden als Parijs of Londen waar je zulke winkeltjes om de 10 meter tegen komt, maar dat terzijde. We liepen verder richting Grand Palace en kwamen eerst langs What Pho (?). Een soort tempelgebouwding met een buddha erin, tenminste, dat stond in mijn lonely planet. De buitenkant zag er mooi uit dus besloten we het erop te wagen. Gelijk bij binnenkomst was aan de linkerkant een klein gebouwtje met allemaal goud en versiersels, hier zagen we al schoenen buiten staan dus we konden erop rekenen dat we vaak op sokken zouden lopen. Even verderop stond een enorm groot gebouw, evenals versierd van boven naar beneden. Voor dat we hier naar binnen mochten moesten we zoals verwacht onze schoenen uit doen. Er stonden twee bakken met blauwe tassen aan de zijkant om ze in te doen. Voor te bloot geklede mensen waren er een soort van dunne badjassen -knalgroen- zodat iedereen bedekt was. Ik had mezelf voorbereid en dus een lange broek aan gedaan en een t-shirt met lange mouwen mee. Eenmaal binnen stond, of beter zeg ik lag een enorme buddha. Zijn hoofd alleen was al 3 bij 3 meter. Wauw, dit overdonderde me echt. Hij was zo'n 40 meter lang en had intens grote voeten (maat zoveel duizend?). Aan de andere kant van de buddha stonden allemaal kleine bakjes op een rij tot aan de uitgang. Voor een klein bedrag kon je muntjes kopen om die in de bakjes te doen, dat maakte dan een klinkend geluid. Na de tempel gingen we terug naar onze schoenen waare een groep Moslims (stuk of 7 mannen) met Pernille en mij op de foto wouden. Het werd een heuse fotoshoot, gelukkig was pernille meer het slachtoffer dan ik. Van een afstandje kon ik er best om lachen, ik heb er van ver ook maar een foto van genomen :P. Ondertussen hielden MAthias en ik onze tas goed in de gaten, je weet maar nooit... Na dit fotomomentje liepen we langs en door wat andere gebouwen, overal waren buddha's. We bezochten ook nog een strenger bewaakte tempel, hier mochten tassen niet eens mee naar binnen. 
Na What Pho vertrokken we richting Grand Palace, ongeveer 10 minuutjes lopen. Het was erg warm maar gelukkig was er een makkelijk gangbare weg naar toe. Bij Grand Palace werden we meteen aangesproken door verschillende Thaise mensen, zij weze ons op de kleding voorschriften en probeerden ons ergens anders heen te krijgen. Weer die 'neppe' gidsen. Mathias en ik hadden inmiddels eraring met deze 'aardige' mannen dus we liepen gauw verder. Grand Palace vonden we te duur, we besloten om met de boot weer terug te gaan. Onderweg naar de pier dronken we wat en Mathias en Pernille kochten wat te eten. Het is mij nog niet gebeurd hier. Oei, snel afkloppen. De boottocht terug genooit ik net zoals de heenweg. Wat een heerlijk vervoersmiddel.