Voedselvergiftiging (?)

Zo dat was even een onverwachtse blogstilte gister, helaas is het lot mij niet zo goed gezind en breng ik ziek mijn laatste dagen in Australië door. Kan ik wel optimistisch over gaan doen maar pfhsjdbhshsjdb wat is dat naar.

Gisterochtend verliep alles nog dik prima. Ik stond zoals gewoonlijk vroeg op, at een ontbijtje en ging toen buiten aan de slag. Hard werken in de tuin, de stenen opnieuw verspreiden en een heel gedeelte opnieuw inrichten. Daarna boorde ik nog wat schroeven in een plank en toen was ik klaar. Hard gewerkt dus maar zo tof om dan een resultaat te zien. Binnen chillde ik wat na, at ik rustig lunch om vervolgens me Raoul (Ro) en Frank in de auto te stappen richting de Botanische tuinen. Onderweg pikten we ook Dane en Anna op. Het was een lange rit door veel heuvels en ik voelde me al wat misselijk. Ik ben wel eens wagenziek dus daar ging ik nu ook maar weer van uit. Eenmaal aangekomen bij de tuinen wandelden we heerlijk een dik uur rond. Supermooi zo met de Blue Mountains op de achtergrond. Vervolgens reden we weer terug naar het hostel, we maakten nog een korte tussenstop bij de supermarkt om boodschappen en alles voor het avondeten te halen. Eenmaal in het hostel was ik nog steeds een beetje wagenziek (dacht ik) en moe dus ik besloot voor een kort dutje in bed te duiken. Eenmaal wakker voelde ik m. Al wat beter. Ik liep naar de keuken, echt zin in eten had ik niet maar ik dacht dat iets in mijn maag wel goed zou zijn dus ik besloot voor een simpel omeletje met toast te gaan. Het smaakte me wel aardig, ik relaxte wat met de rest maar voelde me al snel weer lamlendig dus ging ik weer richting bed. In plaats van dat veel slaap mij opknapte werd ik al na een uur kotsberoerd wakker. Dat werd dus rennen richting de badkamer om daar mijn hele maaginhoud in de wc te dumpen. Gedurende de nacht mocht ik nog een aantal keer een sprintje trekken om over te geven. Grote vriendjes met de wc dus. Laten we het er maar op houden dat ik me echt heel slecht voelde, ook vooral omdat ik de rest van mijn kamergenoten telkens wakker maakte met mijn heen en weer gedoe. Tegen vier uur 's nachts hield het een beetje op en viel ik eindelijk echt in slaap. Vanochtend werd ik een aantal keer wakker maar dommelde ik even later weer in slaap. Gisteravond had ik al tegen een andere WWOOFer gezegd dat ik ziek was en of hij dat tegen Ross, de eigenaar, wou melden. Ik hoefde dus niet gauw mijn bed uit wat in mijn toestand erg fijn was. Toen ik uiteindelijk genoeg moed had verzamelt om op te staan liep ik met mijn flesje richting de keuken om wat water te tappen en me vol te proppen met medicatie (koorts....). Na een uurtje op de bank zitten besloot ik om terug te gaan naar bed waar ik pas tegen half twee weer uitkwam. In de gezamelijke ruimte plofte ik op de bank, werd ik voorzien van thee en at ik even later zelfs wat toast. Ik relaxte wat met mijn boek en telefoon om vervolgens samen met Frank twee afleveringen van Flikken Maastricht te kijken. Joehoe, feestje. Net alsof ik even thuis was. In deze situatie echt wel fijn. Ook een tweede toast hield ik binnen en Frank ging daarom ook voor mij op pad om wat eetbare dingetjes in de supermarkt te halen. Het was pasta-avond in het hostel dus pasta voor iedereen voor 2 euro maar dat durfde ik dus duizend niet aan. Ik speelde voor safe met een kopje soep alhoewel ik op het moment aardig twijfel of dit erin gaat blijven. Toen de rest pasta aan het eten was ben ik dus ook weer naar mijn kamer gevlucht. Ver van alle drukheid en etensgeuren. Zometeen ga ik maar slapen, hopelijk krijg ik een fatsoenlijke nacht en voel ik me morgen wat beter. Ze zijn hier allemaal superlief voor me, fijn om op zo'n plek ziek te zijn (als het dan ergens moet). Mijn laatste WWOOF dag heb ik in elk geval gehad, gezondheid voor geld op dit moment!