Laatste dagen Blue Mountains (mimi)

Op het moment zit ik in de trein terug naar Sydney. De week ik de Flying Fox is voorbijgevlogen, wat een fantastische plek is dat toch. Ondanks dat ik niet veel 'gedaan' heb vanwege luiheid, gezelligheid en ziekte voelde ik me weer eens totaal thuis in dit megacontinent aan de andere kant van de wereld. En het afscheid nemen, tja... Altijd lastig, vooral als je écht vrienden maakt.

Gister voelde ik me trouwens al veel beter toen ik opstond. Nadat ik rustig wakker werd met mijn boek kreeg ik zowaar honger dus snelde ik naar de loungeruimte voor een ontbijtje. Ik chillde wat met de rest en echt iedereen vroeg hoe het ging. Even later durfde ik het aan om mijn tas alvast deels in te pakken en ik nam voorzichtig een douche. Fijn om weer in schone kleren te zijn. Met Frank keek ik nog twee afleveringen van Flikken Maastricht om vervolgens richting the Yellow Deli te gaan. Hét restaurant/café van Katoomba, dus een must see als je hier bent. Echt niet dat ik dat ging missen natuurlijk dus ik gooide er nog wat paracetamol in en even later liepen we met een clubje het hippiecafe binnen. En of het alternatief was, haha. Alles net even anders, supercomfy ingericht en allerlei heerlijke dingen op de.kaart. ik ging voor safe, een kopje soep en thee. Even later smulden we er heerlijk van, ook kregen we een sample van een soort groene reep met allerlei gezonde zooi erin. Een alternatief voor candybars. Beetje vreemd maar best lekker. We besloten een aantal mee te nemen, vitamientjes kunnen nooit kwaad natuurlijk. Op de terugweg hopten we nog een aantal alternatieve winkeltjes binnen om vervolgens in het hostel zwaar verzadigd (en moe) op de bank te ploffen.

Met Frank gooide ik er nog een aflevering Flikken tegenaan om vervolgens de rest van mijn tas in te pakken. Tegen zeven uur had ik genoeg honger gekweekt om mezelf naar de keuken te verplaatsen. Ik maakte een simpel gerechtje en genoot vooral van de appelmoes (joehoe). Na het eten chillde ik nog wat op de bank met de rest, ik kletse wat en las wat in mn boek. Daarna liep ik richting de dormkamer van Raoul waar ik een korte briefing kreeg voor Nieuw-Zeeland. Kneiters, daar kom ik al aan over twee dagen. Holiemolie. Aangezien het kouder was op de kamer werd ik ook wat meer wakker dus liep ik terug naar dewoonkamer waar socialtime inmiddels over was gegaan op laptoptime. Jazeker, nog een aflevering flikken hoezee. Ik moet het toch een keer inhalen haha... Toen die afgelopen was ging ik toch echt naar bed om hier nog een deel van mijn boek te lezen. Hij was nogal dik en spannend en alles dus ik vond dat hij uit moest. Helaas was mijn vermoeidheid het er niet mee eens dus viel ik al snel in slaap. Toen ik vanochtend wakker werd voelde ik me niet echt beter dan gister. Misschien was het uitstapje wat teveel geweest maar ach, het was o zo fijn. Ik pakte rustig alles in, sleepte mijn bagage naar de lounge en probeerde voorzichtig een ontbijtje. Verder kwam ik alleen van de bank af voor thee of het toilet want mijn boek moest en zou uit. Mijn plan faalde lichtelijk door de gezellige afleiding dus toen ik even later alles bijeenpakte om richting het station te lopen ging mijn boek mee in mijn rugzak (zojuist uitgelezen haha). Zoals ik al zei, een moeilijk afscheid. En vooral geen voorgoed afscheid. Ik weet zeker dat ik ooit terug zal komen op deze magische plek en alle toffe mensen die ik heb ontmoet wil ik zeker weten nog een keer zien. Duizend redenen dus om snel weer naar Australië te gaan en de rest van de wereld te verkennen (sorry mam). Maar goed, eerst deze reis maar eens afmaken: leven in het nu. Genieten van het nu. Op naar de laatste dagen in Aussieland en dan richting Nieuw-Zeeland en Canada.