Vliegensvlug naar Sydney
2 mei 2014 - Sydney, Australië
En toen was ik alweer in Sydney. De laatste tien dagen van mijn Australië-avontuur zijn aangebroken. Hallo daar! Mag de tijd wat langzamer gaan, alsjeblieft? Ik ben door de tour opgeladen met nieuwe frisse energie en ben nog lang niet klaar met genieten!
Vanochtend stond ik rond een uur of acht op, pakte snel de laatste spullen in en liep naar de keuken voor een ontbijtje. Ik nam afscheid van de andere meisjes van de tour en liep vervolgens naar de receptie om gauw mijn vliegticket te printen. Net op tijd kon ik in het shuttlebusje richting de busterminal springen. Weliswaar twee uur te vroeg maar ik was toch aluitgecheckt en het was de enige manier om droog over te komen. Het weer was namelijk om te huilen, regen regen en nog meer regen. Was ik even blij dat ik niet voor de fraser tour vandaag was gegaan. Goed, met twee uur tijd kwam ik dus droog bij de bushalte aan. Ik besloot om mijn tijd maar vol te maken met een grote soyacappucino in het winkelcentrum. Ik entertainde mezelf met mensen kijken, koffie drinken en random gesprekken met andere koffieklanten. Na een dik uur dook ik nog een soort action in voor wat goedkope spulletjes en vervolgens liep ik terug richting de bushalte waar ik een half uurtje later in de shuttlebus stapte. We reden in een paar uur naar het vliegveld, onderweg maakte ik allerlei lijstjes om de komende dagen een beetje op een rijtje te krijgen (ook boodschappenlijstjes: geldbesparing!). Bij het vliegveld sprintte ik door de regen naar de incheckbalie. Ik was ruim op tijd dus liep rustig naar de juiste plek. Toen ik mijn ticket kocht had ik bijbetaald voor het gewicht van mijn bagage, ik had gegokt op 25 kg (er was 10 kg toegestaan). Bij de balie bleek dat zwaar overschat, mijn tas bleek slechts 15 kg: viel dat even mee. Beetje jammer van het geld maar het risico was me het wel waard.
Het wachten op het vliegveld was verder niet zo boeiend. Ik besloot geen geld uit te geven aan overprijste spullen en maakte gunstig gebruik van de gratis wifi. Het duurde langer dan verwacht voor we konden boarden, vanwege het weer waren de vluchten die aankwamen vertraagd. Even later konden we dan toch met zijn allen als hongerige leeuwen naar de boardingbalie rennen. Raar hoe wij als mensen dan ineens de eersten aan boord willen zijn, bang dat het vliegtuig zonder ons vertrekt. Ik bleek een plek aan het gangpad te hebben. Ondanks het goedkope ticket was mijn stoel dik prima, best comfortabel zelfs. Natuurlijk was er geen tvtje maar ik vermaakte mij tijdens de ietwat turbulente vlucht met een roddelblad die de vorige passagier had achtergelaten. Ook twee jongens aan de andere kant van het gangpad waren erg vermakelijk. Twee jonge backpackers gok ik die met de stewardessen probeerden te flirten, toen ze langskwamen voor eten en drinken gingen ze natuurlijk voor wodka/cola waarvan ze de helft even later over de uitklaptafeltjes smeerden vanwege het schudden van de blikjes.
Anderhalf uur later kwamen we alweer in Sydney aan. Ik ving via de raampjes nog een blik op van Sydney by night, van bovenaf net zo indrukwekkend als toen op de ferry. Toen we uit het vliegtuig gingen was het tijd voor deel twee van de hongerige leeuwen film, allemaal op jacht naar de bagage. Supertypisch, iemand word nog een keer platgedrukt door zo'n ongeduldige menigte.
Toen ik mijn backpack had gevonden besloot ik om met de metro richting het hostel te gaan. Ik ken inmiddels de weg in Sydney en stapte dus even later zelfverzekerd het hostel binnen na een korte stop in de supermarkt -wat niet het beste idee is met je backpack-. Ik kon snel inchecken en liep naar mijn kamer. Hier werd ik meteen begroet door drie vrolijke engelse jongens. Allen stuk voor stuk erg spontaan. We kletsten enorm veel en ondertussen at ik mijn avondeten; yoghurt en fruit (de hele dag al honger als een paard, tegen dinertijd geen trek meer: typisch!). De avond was verder superkomisch aangezien een van de jongens had beseft dat hij te veel kleding had (32 kg!). Nu hij ging backpacken in plaats van op een plek werken moest er dus wat weggegooid want zoveel meeslepen is natuurlijk alles behalve comfortabel. Er volgde een soort modeshow/verdeelactie en ik mocht meekeuren. Mij hoor je niet klagen hoor, drie goedgetrainde engelsen al lachend en omkledend in de kamer. Iets met wasbordjes enzo...Ik genoot wat van het uitzicht (haha), relaxte nog wat met de rest en dook toen in bed. Ik heb echt superveel zin in morgen, ik mag weer terug naar toch echt wel mijn favo plek waar ik in Australië ben geweest: Katoomba! Op naar een weekje WWOOFen, hoera voor geld besparen maar dubbel hoera voor de omgeving en de natuur.
Vanochtend stond ik rond een uur of acht op, pakte snel de laatste spullen in en liep naar de keuken voor een ontbijtje. Ik nam afscheid van de andere meisjes van de tour en liep vervolgens naar de receptie om gauw mijn vliegticket te printen. Net op tijd kon ik in het shuttlebusje richting de busterminal springen. Weliswaar twee uur te vroeg maar ik was toch aluitgecheckt en het was de enige manier om droog over te komen. Het weer was namelijk om te huilen, regen regen en nog meer regen. Was ik even blij dat ik niet voor de fraser tour vandaag was gegaan. Goed, met twee uur tijd kwam ik dus droog bij de bushalte aan. Ik besloot om mijn tijd maar vol te maken met een grote soyacappucino in het winkelcentrum. Ik entertainde mezelf met mensen kijken, koffie drinken en random gesprekken met andere koffieklanten. Na een dik uur dook ik nog een soort action in voor wat goedkope spulletjes en vervolgens liep ik terug richting de bushalte waar ik een half uurtje later in de shuttlebus stapte. We reden in een paar uur naar het vliegveld, onderweg maakte ik allerlei lijstjes om de komende dagen een beetje op een rijtje te krijgen (ook boodschappenlijstjes: geldbesparing!). Bij het vliegveld sprintte ik door de regen naar de incheckbalie. Ik was ruim op tijd dus liep rustig naar de juiste plek. Toen ik mijn ticket kocht had ik bijbetaald voor het gewicht van mijn bagage, ik had gegokt op 25 kg (er was 10 kg toegestaan). Bij de balie bleek dat zwaar overschat, mijn tas bleek slechts 15 kg: viel dat even mee. Beetje jammer van het geld maar het risico was me het wel waard.
Het wachten op het vliegveld was verder niet zo boeiend. Ik besloot geen geld uit te geven aan overprijste spullen en maakte gunstig gebruik van de gratis wifi. Het duurde langer dan verwacht voor we konden boarden, vanwege het weer waren de vluchten die aankwamen vertraagd. Even later konden we dan toch met zijn allen als hongerige leeuwen naar de boardingbalie rennen. Raar hoe wij als mensen dan ineens de eersten aan boord willen zijn, bang dat het vliegtuig zonder ons vertrekt. Ik bleek een plek aan het gangpad te hebben. Ondanks het goedkope ticket was mijn stoel dik prima, best comfortabel zelfs. Natuurlijk was er geen tvtje maar ik vermaakte mij tijdens de ietwat turbulente vlucht met een roddelblad die de vorige passagier had achtergelaten. Ook twee jongens aan de andere kant van het gangpad waren erg vermakelijk. Twee jonge backpackers gok ik die met de stewardessen probeerden te flirten, toen ze langskwamen voor eten en drinken gingen ze natuurlijk voor wodka/cola waarvan ze de helft even later over de uitklaptafeltjes smeerden vanwege het schudden van de blikjes.
Anderhalf uur later kwamen we alweer in Sydney aan. Ik ving via de raampjes nog een blik op van Sydney by night, van bovenaf net zo indrukwekkend als toen op de ferry. Toen we uit het vliegtuig gingen was het tijd voor deel twee van de hongerige leeuwen film, allemaal op jacht naar de bagage. Supertypisch, iemand word nog een keer platgedrukt door zo'n ongeduldige menigte.
Toen ik mijn backpack had gevonden besloot ik om met de metro richting het hostel te gaan. Ik ken inmiddels de weg in Sydney en stapte dus even later zelfverzekerd het hostel binnen na een korte stop in de supermarkt -wat niet het beste idee is met je backpack-. Ik kon snel inchecken en liep naar mijn kamer. Hier werd ik meteen begroet door drie vrolijke engelse jongens. Allen stuk voor stuk erg spontaan. We kletsten enorm veel en ondertussen at ik mijn avondeten; yoghurt en fruit (de hele dag al honger als een paard, tegen dinertijd geen trek meer: typisch!). De avond was verder superkomisch aangezien een van de jongens had beseft dat hij te veel kleding had (32 kg!). Nu hij ging backpacken in plaats van op een plek werken moest er dus wat weggegooid want zoveel meeslepen is natuurlijk alles behalve comfortabel. Er volgde een soort modeshow/verdeelactie en ik mocht meekeuren. Mij hoor je niet klagen hoor, drie goedgetrainde engelsen al lachend en omkledend in de kamer. Iets met wasbordjes enzo...Ik genoot wat van het uitzicht (haha), relaxte nog wat met de rest en dook toen in bed. Ik heb echt superveel zin in morgen, ik mag weer terug naar toch echt wel mijn favo plek waar ik in Australië ben geweest: Katoomba! Op naar een weekje WWOOFen, hoera voor geld besparen maar dubbel hoera voor de omgeving en de natuur.
Blijft leuk, boys toys !
Genietse in Katoomba.
X