Bloody Amazing!

Geklop op de deur en mijn kamergenootje die antwoorde met 'we are coming!' was genoeg om mij vanochtend wakker te krijgen. Volgens mij had ik binnen vijf minuten al mijn spullen gepakt (had ook niet veel mee natuurlijk) en samen met Valerie liep ik naar de eetruimte voor ons ontbijt. Ik had best goed geslapen, heerlijk zo'n kamer met maar vier bedden en nog beter: maar twee personen. Ik genoot van een kommetje cornflakes met thee terwijl de rest ook wakker werd tijdens het ontbijt (de een wat brakker dan de ander). Vervolgens was het alweer tijd om in de auto te stappen en de tour voort te zetten. Ik mocht wederom voorin -mijn dj kunsten werden gewaardeerd- en greep die kans natuurlijk met beide handen aan om zo volledig te genieten van het uitzicht en het commentaar van onze chauffeur. Bovendien een goede plek vanwege mijn gezondheid en alle medicatie, zo was er de minste kans om wagenziek te worden.

De tour vandaag ging meer het midden van het eiland in, door zandwegen/hobbels. Wederom was ik blij dat mijn lot in de tourgids zijn handen lag dan in een van de medereizigers. Geeft toch vertrouwen met al die ervaring. De eerste stop was Lake MacQuincie, een meer volledig gevuld door extreem helder regenwater. Wauw, wat is de natuur toch indrukwekkend op dit eiland! Ik had al veel verhalen over dit meer gehoord maar in het echt was het nog tien keer beter. Zó helder, je kon een soort van snorkelen zonder dat je onder water hoefde. Daarbij was het zand zo fijn dat het perfect was om als scrub te gebruiken. Een soort spa bijna, maar dan tientallen (honderden?) vierkante meters groot. Gelukkig hadden we een uurtje de tijd om van het weer en het uitzicht te genieten en natuurlijk om foto's te maken. Vervolgens reden we door naar het echte regenwoud. Na een korte wandeling er dwars door heen maakten we nog wat groepsfoto's (selfie!) en daarna was het alweer lunchtijd. We relaxten wat in de schaduw want de zo scheen net als gister enorm fel. En toen was de tour op het eiland alweer bijna klaar. Alhoewel, er volgde nog een tof ritje terug via het strand gevuld met dingo's, arenden en het meest spectaculaire uitzicht. Natuurljjk kon de 'Fraser Island Style' in de auto niet ontbreken. We konden al gauw op de Ferry, lekker genietend van het zonnetje tijdens de oversteek. Bovendien bleek bij aankomst op Rainbow Beach dat het tij van het water zo gunstig was dat we via het strand terug naar de autobasis konden rijden. Het uitzicht was natuurlijk veel toffer dan de heenweg via de geasfalteerde route, vooral de zandrotsen waren erg indrukwekkend. Na een klein halfuurje was het dan toch echt tijd om uit de auto's te stappen. Er volgde een korte schoonmaaksessie, we wisselden nummers uit met degene in het andere hostel en stapten in het busje naar Noosa.

Net zoals de heenweg sukkelde ik in slaap. Een paar uur later kwamen we aan bij het hostel. Gelukkig konden we makkelijk inchecken (niet in de rij bij de receptie) en naar de kamers. Dubbele bonus; ik kon het bed dat ik de vorige keer had claimen. Ik dropte mn bagage en liep meteen door naar de reisdesk om een shuttlebus voor morgen te boeken naar het vliegveld. Toen ik dit alles had geregeld besloot ik eerst al mijn kleren te wassen voor ik mijm backpack in pakte. Zo gezegd zo gedaan. Terwijl mijn vuile was inde wasmachine zat liep ik richting de supermarkt voor wat laatste boodschappen. Vervolgens childe ik in de hostelkamer met drie andere meisjes van de tour, grappig hoe je elkaar zo snel zo goed leert kennen als je een aantal dagen wel 'moet' doorbrengen samen. Na wat geklets en gelach vertrokken we richting de bar voor onze Fraser afterparty. Er werd voor alcohol en hapjed gezorgd en ze waren zo lief om voor mij gewoon frisdrank te fiksen (iets met antibiotica...). Het feesten stelde eigenlijk niet zoveel voor al was het wel supergezellig om even na te kletsen. En bovendien; gratis is altijd goed! Tegen tienen hielden we het allemaal voor gezien, iedereen was op na de tour. Daarbij kwam het feit dat de meesten morgen uit checken en dus moesten er tassen ingepakt. Ik vond het vooral raar om weer te pakken voor een vliegtochtje, ach alvast een voorproefje voor over een week. Ik maakte me klaar voor bed, deed alle medicatiedingen en genoot nog even van de wifi op mijn telefoon. Ik zeg: op naar een goede nacht in ditzelfde bed, revange op die van twee dagen geleden!