Vertrek & controle

15/1 Schiphol 11:24

Zo ineens is de dag van vertrek aangebroken, de reis van mijn dromen wordt werkelijkheid. Vannacht heb ik slecht geslapen, hier merk ik dankzij de spanning gelukkig niet veel van. Het afscheid nemen van mama en Anton was lastig (lang leve zakdoekjes!) maar viel me alles mee. Je leeft toch naar een vertrek toe en volgens mij had ik mentaal zondag al afscheid genomen.

Op dit moment zit ik vlakbij het raam en klinkt er muziek uit mijn net nieuwe telefoonoortjes (70% korting –vreugdedansje-). Ik heb koffie gehaald van de Starbucks, de woorden van mama nog in mijn achterhoofd ‘verwen je zelf maar even daar’. Ik vind het nu al genieten en ik ben nog niet eens weg, alles staat braaf op de foto zodat jullie het een beetje meekrijgen. 

Bij het inchecken van mijn bagage zag ik al andere backpackers. Het doet me goed om te weten dat ik niet de enige ben die onwetend in he Bangkok aankomt. Ik vind het intens spannend om te arriveren. Ik hoop gewoon uit alle macht dat mijn bagage overkomt, de controles fatsoenlijk verlopen en er –zoals beloofd- iemand op mij staat te wachten die mij naar het hostel brengt. Zodra ik daar fijn en veilig aankom ben ik gelukkig. Denk ik.

Nu werp ik nog even een blik op facebook, twitter en whatsapp (nu het nog kan). Daarna ga ik richting de gate en vertrek J

15/1 Schiphol 12:47

Hahahahaha, echt te grappig de controles voor het boarden. Geloof mij, je hoort mij nooit meer zeggen dat ze ergens streng controleren, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. De bagage-controle gebeurd vlak voor het boarden. Ik stond eerst met zo’n honderd andere mensen in de rij te wachten. Daarna moest alle electronica uit je tas en je zakken en dan gaat je rugtas via een rolband door zo’n machine. Alles ging nog zoals ik gewend was. Maar toen; je komt terecht in een of andere high technology cabine waar je net zoals een gevangene met je handen naast je hoofd moet staan, er wordt dan een of andere foto gemaakt. Daarna werd ik gefouilleerd, vooral mijn sokken vonden ze interessant (dé verstopplek haha). Toen werd mijn paspoort nog een keer gecontroleerd en kreeg ik de vraag ‘wat is je eindbestemming’, moest ik wel even over na denken want die vraag zag ik niet aankomen. Dan denk je dat dat het is maar tenslotte staat een meter verderop een hond op je te wachten om je van top tot teen te besnuffelen. Maar goed, alles –natuurlijk- braaf doorgekomen. En veiligheid voor alles. Ik ben nu al benieuwd wat me in Bangkok staat te wachten. Na dit alles verwacht ik wel een heel leger ninja’s daar. Nu zo het vliegtuig in, hoppakee daar ga ik.