Vallen en opstaan

18 april 2014 - Laguna, Australië

Bont en blauw lig ik in bed. Vandaag was een avontuurlijke dagje, heerlijk buiten maar met een pijnlijk tintje.

Het begon allemaal heerlijk lui vanmorgen, aangezien ik niet iets hoefde te koken/voor te bereiden kwam ik rustig uit mijn bed. Beneden stond wederom toast voor mij klaar met thee en ik plofte met mijn boek op de bank. Lekker rustig wakker worden. Het weer was pefect om een dagje buiten te zijn dus we besloten om naar een uitkijkpunt vlakbij te wandelen om daar te genieten van een kopje 'Billy thee' en wat snacks als lunch. Na een havermoutontbijtje relaxte ik nog wat met mijn boek. Vervolgens besloot ik om een deel van mijn backpack in te pakken. Daarna hielp ik Penny met het inpakken van onze wandelrugzakken en even later gingen we op pad. Ook opliep ging mee, hij kon natuurlijk niet alles lopen dus Hayden droeg hem in de rugzak. Echt een koddig gezicht! Het was echt een supermooie route, het pad liep vanuit de vallei langs de wijngaard van Penny en Hayden zo de heuvels in. We kwamen langs allerlei planten en vogels. Het einde was redelijk stijl maar voor mijn inmiddels goedgeoefende benen aardig te behappen. Het uitzicht eenmaal boven was fantastisch, ik kon uitkijken op verscheidene heuvels, valleien en kleine huisjes. Het ene veld nog groener dan de ander. We verzamelden hout en maakten de traditionele 'Billy thee' op het vuur. Het was inmiddels lunchtijd dus we stilden de honger met crackers, dip en nootjes. Als toetje was daar de citroencake. Het was genieten daarboven maar het maakte ons ook erg moe. Niet veel later liepen we dan ook weer richting het huis. Blijkbaar vonden mijn gewrichten het welletjes want ik ging een aantal keer door mijn enkel. De tweede keer was aardig pijnlijk aangezien ik uitgleed over een rotsblok op een stijl gedeelte en ik languit op het pad terecht kwam. Mijn knieën blauw en mijn hand opgeschaafd. Laten we het er maar op houden dat ik niet zo veel kon genieten als op de heenweg, zo strompelend. Gelukkig gebeurde dit na de workshop en niet ervoor. Eenmaal thuis kleedde ik me om, daarna was het tijd om mijn hand te steriliseren. Iets met je hand in brand steken, kneiters dat doet zeer! Ook mijn andere hand onderging een medische keuring aangezien ik door wat mieren verrast bovenin. Het was blijkbaar niet mijn geluksdag... Goed, dat was dat. Een pleister op de wond en daar gaan we weer. De rest van de middag vulde ik met het maken van een pagina in het WWOOF logboek van Penny en Hayden. Ik kwam natuurlijk niet weg met een saai verhaaltje dus liet mijn creatieve ik losgaan op het papier. Haha. Een heel kunstwerk (achtig iets). Daarna nam ik een bad om nog verder bij te komen. Hierna voelde ik me alweer tien keer beter. Ik hielp Penny nog wat met koken (ik deed de rijst in de pan, een hele verantwoordelijkheid!) en even later genoten we van rijst met curry op de bank van een toffe film. Fijn zo die filmavondjes; je moet wat zonder televisiebereik maar ik mis de standaard televisieprogrammas totaal niet. Na de film ging ik naar boven, alweer klaar voor mijn laatste nachtje op deze fijne plek.

Foto’s

1 Reactie

  1. Papa:
    18 april 2014
    Net het leven : vallen en opstaan.... :)