Op reis naar Echuca

23/2 WWOOF huis Echuca

Wat een dag. Vanochtend stond ik fit en vol energie op. Klaar voor een dagje reizen. Ik nam een stevig ontbijtje en maakte een lunchpakketje voor onderweg. Daarna pakte ik de laatste dingen in om vervolgens afscheid te nemen van Hideko en de boerderij. Wat een geweldige eerste ervaring ondanks het harde werken. Dave bracht mij met de auto naar het station, ook Ricky en Chris reden mee zodat zij daarna de stad konden bezoeken. Onderweg kreeg ik nog een mini stadrondleiding van Dave met als hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) het uitzicht boven op een heuvel. Super om toch Canberra nog even te 'zien'. Bij het station kreeg ik uitleg van een vriendelijke meneer over mijn bagage/reis om vervolgens echt doei te zeggen tegen de rest. Ik dronk een kopje koffie en stapte 10 minuten later in mijn eerste bus. Onderweg genoot ik van het fijne groene uitzicht, na 1,5 uur stapte ik uit bij een ander station. Hier genoot ik even van het zonnetje en een idyllisch uitzicht om even later in de trein te stappen. Omdat de tweede klas uitverkocht was kon ik alleen nog een eerste klas treinreis kopen. Och wat erg, in mijn stoel met extra beenruimte en comfort bracht ik de paar uur er na door. Ik deed een dutje, las een boek en genoot wederom van het uitzicht. De trein had iets vertraging dus ik moest opschieten bij de overstap erna (op mijn laatste bus). Gelukkig vond ik deze snel en kon ik aan mijn laatste rit beginnen. Het eerste deel was maar moeizaam door een puberjongetje die veel te veel energie had, hij vond het leuk om de armleuningen naar beneden en boven te doen. Allemaal. Tien keer. Per minuut. Toen zijn moeder zij dat hij zijn gordel om moest doen volgde er eerst een hele discussie, een half uur later lag zijn moeder half over twee stoelen zonder gordel. Het goede voorbeeld zullen we maar zeggen. Gelukkig stapten ze halverwege uit en kon ik nog even slapen. Tegen half 7 kwam ik aan in Echuca, iets te vroeg dus ik plofte op een bankje om te wachten op mijn hostfamilie. 20 minuten later werd ik opgepikt door de man, Siebren. Hij komt uit Sloten dus we spraken half engels/half Nederlands. Een hele aardige man, heel anders dan mijn vorige adres. We gingen meteen door naar een soort restaurant met gokhallen, vanwege de automaten moest ik bewijzen dat ik 18 was. Hier ontmoette ik de vrouw, Trish, haar moeder en neef en een ander meisje die eerder bij hun had geWWOOFd. We aten via een soort afhaal systeem ikea style. Het restaurant zat vol dus blijkbaar erg populair hier, wel een bepaald soort mensen haha. Het voedsel was best okee en ik vermaakte me met gesprekken met de anderen. Vooral de moeder van Trish was bijzonder om mee te maken, ik kreeg elke 5 minuten hetzelfde verhaal te horen (dementie). Na het eten werd ik door Siebren naar huis gebracht, Trish bracht haar moeder naar huis. Ik maakte kennis met de hond (Charlie, labrador pup) en kreeg een rondleiding. Er is een supergrote keuken hier, het rook er heerlijk want ze waren brood aan het bakken. De rest van het huis is knus en gezellig en mijn kamer is groot met een nog groter tweepersoonsbed (!). Wel zijn er veel mini springende vliegjes, openlijk raak ik daar snel aan gewend. De mensen hier zijn lief, superenthousiast over hun werk en mega sociaal. Ik ben benieuwd wat de komende dagen gaat brengen. Nu sneller mijn ogen dicht want morgen gaat de wekker nog eerder dan voorheen, half 7 is het ontbijt. Wish me Luck.