We reden zo de winter binnen!

Rustige dagen in backpackersland. Zoals verwacht deed ik gister helemaal niks, op koekjes bakken met de gratis ingredienten na. Dat was trouwens nog even gokken want een weegschaal was hier nergens te bekennen... Ach dan maar op gevoel, ik had inmiddels genoeg ervaring om ze te laten slagen. Het was trouwens echt vreselijk weer buiten dus op pad gaan had er uberhaupt niet ingezeten, het waaide en regende enorm. Hondeweer noemen we dat. Goed, na letterlijk een dagje bankhangen pakteik 's avonds mijn backpack in en kookte ik uitgebreid curry (genoeg voor drie keer, het tupperwarebakje was weer snel van pas). Na dit maaltijdje dook ik vroeg in bed zodat ik uitgerust aan mijn dagje reizen kon beginnen.

Vanochtend ging vroeg de wekker, in het donker pakte ik snel de laatste spullen in om vervolgens beneden mijn etensvoorraad in te pakken. Ik maakte snel een lunchpakketje voor onderweg en kookte lekker uitgebreid havermoutpap -iets te vroeg opgestaan-. Ik maakte mijn kamergenootje wakker aangezien deze aan had geboden om mij naar dr bushalte te brengen, scheelde me mooi een uur eerder opstaan. Ik nam nog een kopje thee en toen stapten we naar buiten. Hier bleek het een koude dag te zijn, de autoruiten waren zelfs bevroren. We gebruikten een bankpasje als ruitenkrabber en gingen toen ijsvrij op pad. Het vinden van de bushalte was nog niet zo makkelijk, tenminste; de route er naar toe. De helft van de wegen was afgezet vanwege bouwactiviteiten. Gelukkig kwam ik op tijd aan bij dr bus en kon ik gauw instappen. De reis van vandaag duurde lang, 9 uur om precies te zijn, maar was een van de mooiste busritten tot nu toe. Onderweg veranderde het landschap langzaam van groene vlaktes met wat besneeuwde bergen ver op de achtergrond in een winters sprookje. Wr hadden een lange lunchstop in lake Tekapo, een werkelijk onvoorstelbaar blauw meer met de grote bergen eromheen. Ik haalde een Chai Latte en genoot buiten van dit heerlijke uitzicht. Hierna moesten we ook van bus wisselen vanwege een of ander mankement, het was nog even spannend qua bagage en passagiers maar uiteindelijk zat iedereen in de juiste bus en konden we weer verder. Zoals ik al zei veranderde het landschap letterlijk in een winters sprookje, een dikke laag sneeuw bedekt hier de groene heuvels. We reden door witte valleien die afgewisseld werden met stukken groen landschap. Vooral het laatste stuk was prachtig, een beeld van witte bergen met de zonsopgang. Iedereen zat met zijn camera in de hand te genieten. Wauw.

Eenmaal aangekomen in Queenstown bleek deze stad veel kleiner dan ik had verwacht. Voor zover ik het kon zien vanuit de bus wel echt heel mooi, aan de rand van het meer en aan de voet van een berg. Oh, en natuurlijk helemaal besneeuwd, wat wil je nog meer? Ik liep gauw naar mijn hostel waar ik snel in kon checken, op mijn kamer bemachtigde ik een onderbed (bingo!) en in de keuken kon ik makkelijk mijn voedselvoorraad achterlaten. Ik snelde naar de reisbalie om hier wat activiteiten voor de komende dagen te regelen -daar gaat mijn geld...-. Blut maar zwaar enthousiast liep ik toen weer richting de keuken om hier snel wat te eten, ik kletste wat met een hele groep backpackers en liep daarna richting mijn kamer. Morgen lekker 'uitslapen' en dan het winterse Queenstown maar eens verkennen!