'Het normale leven'

Vandaag was weer eens zo'n dag waarop er niks boeiends gebeurd en ik twijfel om te bloggen. Natuurlijk schrijf ik uiteindelijk wel mijn dagelijkse verhaaltje, al is het alleen maar om te laten weten dat het 'normale leven' hier ook gewoon doorgaat. En hoe!

Nadat ik vanochtend lekker lang had gedoucht pakte ik de rest van mijn backpack ontbeet ik met een ander nederlands meisje. Het was fijn om weer even in de eigen taal te praten alhoewel ik na het zien van een 'kookaburra' meteen weer in de engelse modus schoot (hilarische momentjes). Ik relaxte wat bij het wifipunt, kletste nog met wat anderen en liep tegen twaalven bepakt en bezakt richting de bushalte. Mét een extra tas welteverstaan, ik ging mijn voedselvoorraad natuurlijk niet achterlaten.

Na een aantal minuten kon ik al instappen in de bus richting het vliegveld om na een korte pauze (genoeg tijd voor mijn meegebrachte lunch) in de shuttlebus richting Port Macquarie te stappen. We waren met een klein gemengd gezelschap, ik was -natuurlijk- de jongste maar ook de meest stille. Donders wat kunnen Australiërs kletsen haha.

Dik drie uur, een kop koffie, gratis water, inslaapsukkelmomentjes, anzichtkaartuitzichten en wcstops later werd ik een paar honderd meter van het hostel afgezet. Het begon al wat te schemeren dus ik liep snel naar mijn nieuwe thuis voor de komende nachten. Het is serieus een soort huis, klein maar fijn. Ik werd wederom warm ontvangen en kreeg een korte rondleiding. Daarna ging ik naar mijn kamer waar ik een Canadees meisje ontmoette die net als ik nog wat boodschappen moest doen. Op naar de supermarkt dus.

Die was gelukkig vlakbij, ik kocht wat melk en was daarmee eigenlijk al klaar. Het plan was om bij de groenten/fruitwinkel naast de supermarkt nog wat fruit te halen maar die bleek al dicht. Dan maar richting een andere grote supermarkt verderop. Na de inkopen gingen we terug naar het hostel. Mijn luie ik werd vervangen door hongerige ik dus ging ik gauw aan de slag in de keuken. Het werd een bij elkaar geraapt dinertje; laten we het erop houden dat het neer kwam op wraps. Wat een verassing. Na het eten ontmoette ik een (van oorsprong) Russische jongen die overal ter wereld heeft gewoond/gereisd. Erg inspirerend. We kletsten een hele tijd terwijl we thee dronken (dat lees je goed). De avond eindigde met een gitaarlesje. Ik pakte mijn rugzak in voor een wandeldagje en claimde het stopcontact om mijn camera op te laden. Morgen ga ik de kust en de stad verkennen en hopelijk spot ik koalas (!), dit alles moet natuurlijk vastgelegd. In mijn kamer kletste ik nog wat met een Duits meisje om vervolgens mijn ogen te sluiten, hopelijk kan ik morgen ook wat foto's uploaden aangezien mijn collectie sinds de laatste keer enorm gegroeid is. Dat krijg je met zo'n prachtig land als Australië!