Kreupel reizen naar Brisbane

28 april 2014 - Brisbane, Australië

Ik voel me net een wandelende ziekenboeg de laatste dagen. Het lijkt net alsof alle lichamelijke gebreken tegelijk op komen zetten. Mijn mierenbeten van dik twee weken geleden hebben besloten dat het tijd werd op op te zwellen en ook mijn derde mierenbeet doet gezellig mee. Resultaat; een zwaar jeukende hand die nauwelijks pijnloos te bewegen js en dus een slechte nacht met weinig slaap. Alhoewel de antiallergietabletjes in dat opzicht wel helpen, kneitershigh wordt je dr van. Daarnaast doet mijn oor nog steeds niet gezellig en liep ik toen ik vanochtend opstondlastig vanwege de blaren en zat ik onder de blauwe plekken van het surfen. Dat laatste was het duizend waard hoor begrijp me niet verkeerd maar al met al is het gewoon zwaar irritant. Dus. Dat waren de frustraties van vandaag.

Verder werd ik vanochtend dik prima wakker. Het had aardig geregend vannacht maar mijn bed was lekker droog. Ik pakte snel het laatste deel van mijn tas in, checkte uit en liep vervolgens naar de keuken om zowel lunch als ontbijt klaar te maken. Even later stond ik verzadigd, bepakt en bezakt te wachten op de shuttlebus die ons tien minuten later afzette bij de bushalte. Hier moesten we even wachten, ik plofte op een bankje en maakte gunstig gebruik van de gratis wifi. Na een aantal minuten werd ik aangesproken door een vrolijke jongen die vroeg of ik Nederlands was gezien mijn naam op mijn koeltas. We knoopten een gesprek aan en fascinerend genoeg, noem het toeval, bleken we allebei uit Zwolle te komen. Koen, de jongen, is echter iets ouder (23) dus verder kende ik hem niet. We kletsten wat en toen de bus arriveerde besloot ik dan ook naast hem in de bus te gaan zitten. Het was bommetjevol en dan is het altijd gezellig en fijn om naast een 'bekende' te zitten. Gedurende de bustocht hadden we leuke gesprekken. Ik genoot ook weer van het uitzicht en had wat binnenpretjes om de buschauffeur (dezelfde als vrijdag naar Byron Bay). Ik vroeg me af of hij zich al had beseft dat hij af moest vallen om in het wchokje te passen.

We maakten tussendoor nog een korte lunchstop, ik at mijn meegenomen wraps die inmiddels meer een salade waren geworden (uit elkaar gevallen) en kletste weer wat met Koen en een ander Duits meisje die ik de eerste avond in het hostel had ontmoet. Vervolgens gingen we weer op pad. De tocht ging langs surfers paradise. Iets wat alleen strand en stad is, oftewel goed dat ik besloten had om het te skippen. Eenmaal in Brisbane boekte ik nog snel een busticket naar Noosa (had ik dat nou wel gedaan of? Het bleek dus van niet..) Ik wisselde gegevens uit met Koen en liep vervolgens naar mijn hostel die letterlijk aan de overkant van de straat bleek. Kijk, datis nou echt een PLUSpunt te noemen; geen gesjouw met backpacks). Ik kon meteen inchecken en liep gelijk naar mijn kamer. Hier voelde ik me lichtelijk een sardientje in blik want de vier stapelbedden in de kamer stonden zó dicht op elkaar dat er voor bagage nauwelijks ruimte was, laat staan voor mezelf. Een ander pluspunt van het hostel werd meteen duidelijk; aansluitend aan elke kamer een eigen badkamertje. Geen nachtelijke toiletavonturen hier dus.

Ik dumpte mijn backpack (zover mogelijk), stopte mijn meegebrachte eten in de koelkast en besloot om meteen een boodschappenrondje te gaan doen. De dichtsbijzijnde supermarkt bleek een eindje lopen maar dat gaf me mooi de gelegenheid om Brisbane te verkennen. Het leek veel op Sydney alhoewel de werkgerelateerde attitude hier meevalt. Wel veel winkels, hoge gebouwen en drukke wegen. Bij de supermarkt sloeg ik ook een dosis antiallergietabletjes in (high ten top de komende dagen ben ik bang). Eenmaal terug in het hostel liep ik linea recta naar de gezamenlijke ruimte. Ik chillde hier voor een paar uurtjes, kletste wat met een aantal mensen en genoot van de wifitijd. Natuurlijk kookte ik ook ergens tussendoor avondeten. Ik deed eigenlijk niet veel moeite om mensen te leren kennen, met het idee dat ik morgen al vertrek is die behoefte ook niet zo groot. Ik genoot al genoeg van het aanschouwrn van alle verschillende types in het hostel. Tegen het einde van de avond had ik nog een kleine skypesessie, bedankt mama voor het aanhoren van mijn klaagsituatie van vandaag. Hopelijk helpt het koelen wat vanavond ;) Op mijn kamer kletste ik nog wat met twee Engelse meisjes die ook morgen uitchecken. Vervolgens besloot ik te gaan slapen, high genoeg van de medicatie. Ik

Foto’s

3 Reacties

  1. Papa:
    28 april 2014
    Nou gelukkig geen gebroken ledematen of zoiets.
    Hoe is het oor nu ?
  2. Maaike van welbergen:
    28 april 2014
    hey nichtje.. ik lees dagelijks al je verhalen..opa en oma van Welbergen ook. ze vinden het erg leuk!!! tijd gaat echt ontzettend snel..we hadden het er vorig weekend nog over dat je weg ging.. haha en je bent al weer op de helft inmiddels... tot gauw!!!
  3. Bert en Geertje:
    29 april 2014
    Hoi Aafke,

    Ik heb ook altijd vreselijke last van insectebulten, zo erg dat ik soms ledematen ook niet zonder pijn kan bewegen. Dus ergens voel ik wel met jou mee, maar jij bofkont hebt dit probleem in het prachtige Australië. Toch een tip: doe maar een nat verbandje (nat doekje met plasic afdekken en pleister over het geheel) op de bulten, dit trekt het vocht eruit. Ook een koolblad op de bulten trekt het vocht eruit. Alcohol op de bulten vermindert jeuk. Dit alles zonder high te worden.....

    Blauwe plekken gaan gelukkig vanzelf over. Dan nog het oor... hopelijk is die ook snel weer beter met een stevige antibiotica kuur. Genietze en heel veel plezier in Brisbane.