Heerlijk (ongeluks)dagje in Byron!

Ondanks dat het vandaag wel mijn ongeluksdag leek lig ik optimistisch in mijn bed. Een megatof bed welteverstaan, een single bed in een megagrote tipitent. Op de achtergrond klinkt reggae muziek van de bar verderop en gelach vanuit de gezamenlijke ruimte van het hostel. Fijne geluiden, alhoewel ik hoop dat het volume zo wel iets afneemt. Ach, het is vrijdag dus ik neem het ze niet kwalijk. Zolang ik maar lekker in bed mag zijn haha, ik ben namelijk best gesloopt na deze dag vol nieuwe indrukken en zelfs activiteiten. Bovendien was de weg naar mijn bed niet de simpelste zoals ik al zei...

Het begon allemaal deze morgen in mijn caravannetje. Ik werd redelijk normaal wakker en liep via een ietwat koude lucht naar het huis. Hier dronk ik eerst een kopje thee om vervolgens mijn ontbijt te maken; een heerlijke kom havermoutpap. Terwijl de rest van de familieleden zich klaatmaakten voor een weekend weg -of beter gezegd niet klaar maakten tot ergenis van de ouders- genoot ik van de hectiek en bekeek ik gewoon alles van een afstandje. Na het ontbijt pakte ik gauw de rest van mijn backpack in al bleek later dat ik genoeg tijd had gehad om het minstens tien keer over te doen. Iets met opstandige pubers ofzo. Een uur later dan gepland reden we dan toch echt richting Byrom Bay. Hier werd ik afgezet bij mijn hostel. Dat was echt wel even slikken, ondanks dat ik me niet honderd procent voelde de afgelopen dagen was dit WWOOF adres echt een plek om thuis te komen. Er was veel te zien in deze hectische familie, dat koste veel energie (onbewust en bewust) maar ik voelde me ook honderd procent begrepen op deze inspirerende plek. Een dikke knuffel dus en een zwaar gemeend dankjewel, toen was het tijd om echt te gaan.

Het hostel leek vanaf seconde één tof. Ik kon mijn rugzak gelukkig dumpen in een opslagruimte en stopte waardevolle spullen in een klein kluisje. Vervolgens liep ik een rondje in het hostel. Ik denk dat het een van de grootste is tot nu toe, veel gratis (alternatieve) activiteiten en megaveel kunstgerelateerde dingen overal. Echt iets voor mij dit! Na dit rondje liep ik nagenoeg linea recta richting de reisorganisatie om dingen te plannen voor de rest van mijn verblijf. Ik had nog wat must-do activiteiten op mijn Australië lijstje en moest bovendien iets beslissen voor na Byron Bay. Gezien mijn laatste verblijf bij het WWOOF adres besloot ik om even rust te nemen en in plaats van terug te gaan om te werken ga ik een aantal dagen richting het noorden, een trip naar een soort eiland. Het geld was even een twijfelpunt maar genieten en relaxen is ook belangrijk af en toe toch? Lang getwijfeld, knoop doorgehakt; gaan met die banaan.

Ik had het met de vrouw achter de balie nog wat over andere activiteiten en ik benoemde dat ik wou snorkelen een deze dagen. Gezien het perfecte weer vandaag stelde ze voor om dat meteen nog vanmiddag te doen. Spontane actie, haha ik was voor. Even later liep ik dus richting Byron met mijn rugzak vol snorkelspullen. Ik maakte een korte tussenstop bij een fancy rawfood zaakje, hier kocht ik een smoothie als lunch. Goddelijk. Vervolgens liep ik gauw verder naar de snorkel&diveschool. Eenmaal hier moest ik allerlei formulieren invullen (aansprakelijkheid blablabla), daarma kregen we een korte briefing (over 'gevaarlijke vissen die je nooit tegenkomt') vervolgens kregen we onze wetsuits en dergelijken en sprongen we in busjes richting het strand. Hier lagen de boten al op ons te wachten. We werden verdeeld over een aantal groepen en stapten in de speedboot die ons met een tochtje van vijf minuten richting de rotsen bracht. Nu kon het avontuur echt beginnen! Met mijn camera in de aanslag dook ik het water in. Eenmaal hier ging het al meteen mis, de 'nooit voorkomende kwal', genoemd in de briefing, had mij toch op een of andere manier gevonden en besloten dat ik niet zijn vriendje was. Door de uitleg wist ik gelukkig hoe ik om moest gaan met de steken e.d.. In plaats van terug gaan naar de boot om te.koelen besloot ik dapper verder te snorkelen, ik heb niet voor niets dat geld betaald zeg. Het snorkelen was gelukkig verder wel heel tof, ondanks dat het water niet zo helder was als in Thailand zag ik megagrote en vrolijk gekleurde vissen. Overal, maar dan ook echt, overal om me heen. Na twintig minuten sloeg het noodlot toe. Pampampam. Nu klinkt het gevaarlijker dan het is maar het meest ongelukkige gebeurde; mijn oordop ging een stukje uit door welke reden dan ook en er kwam dus water in mijn oor. Dat was dus einde oefening, ik probeerde nog verder te gaan maar het was echt te pijnlijk. Ik stak daarom ook mijn hand omhoog en werd even later door een speedboot 'gered'. Hier kreeg ik wat watten om mijn oor te drogen en werd ik overgedragen naar mijn eigen boot om daar verder dobberend op de rest te wachten. Zo zonde van de tijd die ik nog.over had, ik genoot dan ook maar extra van het uitzicht op de kust en de zon. Op mijn eigen boot werd overigens ook de kwallenuitslag ontdekt en verzorgd, altijd fijn als mensen naar je omkijken. Net voordat we weer verder gingen zagen we nog een immens grote schilpad in het water, echt wel vet, ik wou dat ik nog in het water had gezeten zoals anderen waren. Achja, gezondheid voor alles.

Eenmaal terug op het strand sprongen we weer in het busje terug naar de school. Hier nam ik een heerlijke warme douche. Daarna liep ik terug naar het hostel. Via een omweg welteverstaan want er moesten natuurlijk boodschappen gehaald voor de komende dagen. Mijn inkopen waren meer dan verwacht en pastten dus ook niet echt in mijn rugzak. Ik verdeelde het gewicht dan ook over verschillende plastic tassen. Mijn gekochte stuk watermeloen stopte ik in mijn rugzak -die.niet meer dicht kon- aangezien ik bang was dat de plastic zak zou scheuren. De watermeloen was het daar blijkbaar niet mee eens en even later stuiterde die over de grond, zonde zonde zonde: half verpletterd. Ik besloot het arme mormeltje toch zo goed als het kon mee te nemen, aan geldverspilling doe ik op mijn trip niet!

Eenmaal bij het hostel checkte ik in en kon ik naar mijn kamer. Ik was de laatste die incheckte vanwege mijn snorkelvertraging en kwam dan ook uit bij het bovendste bed van een stapelbed. Wel een toffe tipitent, veel hout en kleur. Joehoe. Ik liep snel richting de veel te volle keuken om hier een avondetensding in elkaar te flansen. Ik koos lekker makkelijk voor wraps, met als toetje een grote kom vol watermeloen (ietwat verminkt, smaakte nog.prima). Ik besloot het buitsn op te eten en sloot aan bij twee Duitse jongens. Voor ik het wist zaten we met een groep.van 12 man aan de tafel en moesten wr extra bankjes aanschuiven. De avond was verder vooral kletsen, lachen, kletsen en (ik niet) drinken. Tegen tienen hield ik het voor gezien, de uitnodiging -of eerder aandringing- om mee uit te gaan sloeg ik vriendelijk af en ik vertrok naar mijn tipi om lekker in bed te duiken. Net op het moment dat ik mijn ogen wou sluiten begon het keihard te regenen. Naast het feit dat dit voor veel lawaai.zorgde bleek de tipi niet honderd procent waterdicht en veranderde mijn matras langzaam in een waterbed. Ik hoefde niet lang te twijfelen en even later stond ik dus bij de receptie om te vragen voor een ander bed. Gelukkig was die.nog.beschikbaar, wederom een tipi verderop maar met alleen maar single bedden met elk een kluis onderzich. Qua ligging ook wat verder van de gezamenlijke ruimte. Dik prima dus. Ik.pakte gauw al mijn spullen bij elkaar en verhuiste naar mijn nieuwe -en betere- stekkie. Het waz inmidddels half twaalf dus ik was.echt gesloopt. Ik sloot dan ook mijn ogen, op naar een geluksdagje.