Geld, Starbucks & eten!

19/1 20:00 Trein

Vanochtend werd ik vol goede moed wakker. Hallo zelfvertrouwen, weg heimwee. Ik stapte onder de douche en kleedde mij aan. Daarna pakte ik mijn backpack en rugzak ik zodat die klaar stonden voor de reis naar Chiang Mai. Mathias en ik besloten om te ontbijten in het hostel. Gelukkig schoot Mathias mij geld voor (we hadden het verblijf uitgebreid met 1 dag en daar zat geen ontbijt bij in). Hierna besloot ik om zo snel mogelijk mijn geldprobleem te fiksen. Het was net 10 uur 's ochtends en ik moest voor 12 uur uitchecken dus tijd genoeg. Omdat ik helemaal geen geld meer overhad voor vervoer moest ik lopend naar de dichtsbijzijnde toeristische attractie, hier had ik de meeste kans op een goed werkende automaat. Eenmaal op weg zag ik dat een automaat mijn enigste kans was, de banken bleken dicht vanwege zondag. Ik probeerde te pinnen bij een groot overheidsgebouw waar ook Maestro geaccepteerd werd. BINGO. Het lukte. Ik heb maar meteen alles gepind wat mogelijk was. Wees gerust, dat is maar 10000 bath (zo'n 250 euro). Zo. Mijn dag kon niet meer stuk.

Vrolijk ging ik terug naar het hostel, pakte de laatste spullen in en sprak met MAthias af om naar een plek te gaan met internet. Onze backpacks dumpten we in een opslagruimte zodat we daar niet de hele tijd mee rond hoefde te lopen. Omdat het zondag was waren alleen de grotere restaurants open. We kwamen dus uit bij de Starbucks. Goh, wat jammer (gheghe). Ik besloot wat verhalen op te schrijven want ik had genoeg in te halen en genoot ondertussen van een frappucino. Tegen kwart over 1 kregen we wat honger, lieten de starbucks voor wat het was en gingen op zoek naar eten. Onderweg kochten we alvast drinken bij een stalletje. Eten vinden was lastig, hetzelfde zondagverhaal. We besloten het erop te wagen bij een thais eetkraampje op de hoek van de straat. Er zaten veel locals buiten en voor mij is dat een teken van goed voedsel, ik overtuigde Mathias die alleen nog maar negatieve ervaringen had. We aten heerlijk (gelukkig klopt mijn theorie tot nu toe). Als toetje kocht ik bij een 'bakfiets'-ding watermeloen die ik onderweg naar het hostel opat. 

Eenmaal hier nam ik afscheid van Mathias, hij ging naar een klein plaatsje aan de oostkant van Bangkok, zijn reismaatje komt over 12 dagen en 'even 12 uur heen en 12 uur terug' naar Chiang MAi zag hij niet echt zitten. Bovendien was hij ook zo van Pernille af maar dat heeft hij alleen tegen mij gezegd (:P). Goodbye Mathias! Have a nice trip. Hopelijk ontmoet ik in Chiang Mai net zo gemakkelijk nieuwe mensen.