Dag magisch sprookjesland! (Tot snel!)

En daar ga ik dan, door het vliegtuigraampje werp ik nog een laatste blik op Auckland. De tijd in Nieuw-Zeeland is omgevlogen en donders wat ben ik verliefd geworden op dit land met zijn prachtige natuur.

De laatste dagen in Auckland waren superfijn bij Maja. Gisterochtend werd ik heerlijk lui en laat wakker. Blijkbaar had de karaoke veel energie opgezogen want ik werd pas tegen elf (!) uur wakker. Volgens mij een uitslaaprecord tot nu toe tijdens mijn reis. Ik sprong gauw onder de douche en smeerde een broodje die ik op de ferry opat. Aan de overkant deed ik de nodige winkelrondjes (laatste kans op kiwisouvenirs). Ik liep via een 'frozen yoghurt' winkel richting de universiteit. In het park naast de uni genoot ik heerlijk in de zon met mijn 'ijsje' en wachtte tot Maja klaar was met haar colleges. Rond een uur meette ik Maja en samen liepen we richting een andere buurt dik twintig minuten verderop om hier mijn souvenirsessie te eindigen. Vervolgens liepen we heerlijk in het zonnetje terug naar de ferry. Lekker actief, maar niet al te gezond aangezien we onderweg stopten bij de beste koekjeswinkel waar we eerder waren. Hier deelden we de lekkerste ijssandwich ooit (twee warme koekjes met ijs ertussen). Overigens onmogelijk om te eten. Bij de Ferry kletsten we wat met Maja haar vrienden en eenmaal thuis relaxten we heerlijk met een hele foute Scary Movie. Maja was erg moe (geen uitslaapsessie voor haar) dus dook even in bed voor een powernap.Ik maakte van de gelegenheid gebruik door op de computer wat foto's te reorganiseren. Rond zeven uur was het weer tijd om op pad te gaan want we werden door Maja haar vader mee uit eten genomen (gescheiden ouders). We reden naar een tof restaurant/pubachtig geval verderop waar we heerlijk aten en veel kletsten. Tegen half negen waren we weer thuis en we doken aardig vroeg in bed. Genoeg tijd om nog een dik uur te lezen en toen echt het licht uit.

Vannacht sliep ik erg slecht. Geen idee of het kwam vanwege de komende vlucht of vanwege de goede nacht gisteren maar ik bleef maar dromen en werd constant wakker. Toen ik dan ook tegelijkertijd met Maja wakker was besloot ik om niet veel langer in bed te blijven liggen. Ik ontbeet met zuurdesumtoast en huisgemaakte jam. Samen met de moeder van Maja dronk ik een kopje koffie. Vervolgens zat ik dik een uur achter de computer. Fijn even ouderwets facebooken en nog wat dingen regelen voor Vancouver, de komende bestemming. Ik had mij namelijk nog helemaal niet op deze stad georienteerd en dus geen flauw benul welke activiteiten ik wou ondernemen. Niet echt slim als je maar drie dagen hebt dus via google deed ik gauw wat inspiratie op. Ik nam halverwege afscheid van Maja haar moeder, gelukkig mag ik altijd terugkomen mocht ik weer naar Nieuw-Zeeland reizen (en of!). Tegen elf uur organiseerde ik alles uit mijn backpack en maakte ik verschillende stapeltjes. Mijn spullen namen letterlijk Maja haar kamer in beslag, het was maar goed dat ze er niet was haha. Aangezien ik veel tijd over had besloot ik om buiten een rondje te hardlopen. Mijn eerste en laatste in Nieuw-Zeeland (oei..), desalniettemin fijn om weer actief te zijn. Het miezerde een beetje maar dankzij de temperatuur was het erg aangenaam. Die heuvels tijdens het rennen zal ik in elk geval niet missen...

Eenmaal terug bij het huis besefte ik dat ik een soort van mezelf had buitengesloten. Niet dat ik geen sleutel had, eerder het feit dat met twee sloten op de oude voordeur het moeilijker bleek om deze open te doen dan op slot. Na tientallen pogingen en een belletje naar Maja (welke kant is open?) gaf ik het bijna op, uiteindelijk was het lot me toch goed gezind en stapte ik opgelucht naar binnen. Even wat water drinken en toen gauw onder een heerlijk lange douche. Vervolgens pakte ik in Maja haar kamer mijm backpack fatsoenlijk in. Het kostte wat tijd maar dan heb je ook wat, alles wat mee moest pastte fatsoenlijk in mijn inmiddels beste maatje (haat/liefdeverhouding). Eenmaal klaar kwam Maja ook net thuis. We aten snel een lunch, chillden wat op de bank en besloten toen onze laatste anderhalf uur in Devonport te besteden. Ietwat doelloos zaten we even later met een kopje koffie in een café, Maja trakteerde me daarna op een bonbon bij de chocolaterie en na een snackinslag bij de supermarkt reden we door naar de ferry. Hier nam ik even later afscheid van mijn inmiddels goede vriendin. Wel even slikken, alhoewel ik nog steeds niet besef dat het aardig lang zal duren voor ik haar weer zal zien. Misschien valt het mee trouwens want waarschijnlijk gaat ze volgend zomer naar Europa!

Aan de overkant nam ik de bus naar het vliegveld. Eenmaal hier kon ik meteen inchecken en mijn bagage droppen, 17 kg dit keer. Die souvenirs ook altijd... Ik vermaakte mezelf nog wat met het rondlopen in de taxfree winkeltjes. Ik kocht natuurlijk niks want deze mevrouw is blutter dan blut. Na de paspoortcontrole wachtte ik op het boarden, gelukkig kon ik een half uur gratis wifi gebruiken. Aangezien ik heel erg vroeg was deed ik nog een rondje winkeltjes om vervolgens naar de boardingsruimte te lopen.

Na even wachten kon ik het vliegtuig instappen voor mijm 14 uur durende rit. Ik ben van plaats gewisseld omdat ik temidden van een oud koppel zat en zit dus nu aan het raam (hoezee!) We hebben net echt het meest belachelijke veiligheidsfilmpje ooit gekeken maar ik denk dat alle mannelijke figuren in het vliegtuig een keer wel opgelet hebben bij de uitleg (iets met vrouwen in bikini op een eilandje). Goed, we zijn dus opgestegen en krijgen zo nog avondeten. Na een nacht vliegen komen we aan in Vancouver. Ik moet zeggen dat ik erg veel zin heb in Canada ook al vind ik het oprecht heel erg jammer dat ik maar zo kort in Nieuw-Zeeland was. Volgens mij was uit mijn blog wel te merken hoe erg ik het hier naar mijn zin had, elke dag was een feestje in dit magische sprookjesland. Ik ben zelfs de Hobbit gaan kijken en kan zinsdien het landschap niet meer los zien van de films ('oh kijk, een hobbithuisje'). Nieuw-Zeeland kan zich alvast voorbereiden op mijn terugkomst want ik ben 100% zeker dat ik hier weer naar terug zal keren. Man o man, wat een prachtig land. Het is maar goed dat ik nog een maand lang Canada mag ontdekken, nog lekker niet naar huis hoezee!