Bijlesje vliegtuigtypes

15/1 Vliegtuig 19:12 NL tijd

Eigenlijk had ik nu willen slapen zodat ik minder last zou hebben van een jetlag. Goede theorie, maar het werkt in de praktijk wat minder. Dankzij alle lichten, geluiden en spanning wil het niet goed lukken. Tot nu toe gaat het vliegen dik prima. Het opstijgen vond ik veel minder eng dan eerdere keren. Het personeel is erg aardig en komt nonstop langs met drinken, het eten is ook binnen te houden. Ik vermaak me met films en mijn lonely planet.

Het is bizar grappig om te zien wat voor verschillende vliegtuigtypes er zijn. Alleen al op mijn rij zitten er een aantal, ik zal ze even aan je voorstellen. Ten eerste heb je de ik-voel-mij-koningin-Beatrix-types, ietwat oudere vrouwen met halflang haar en te veel make-up op hun laaghangende oogleden. Zij vinden dat ze alles kunnen maken en eisen. Bijvoorbeeld vragen of de meneer naast haar met een vriendin even verderop van plek wil wisselen omdat ze zelf waarschijnlijk te laat waren met inchecken omdat ze –even gissen- hun haar nog goed moesten doen. Als de desbetreffende meneer dan weigert dan kijken ze extreem verontwaardigd en minachtend om vervolgens (natuurlijk net een tikkeltje te luid) verontwaardigd met elkaar te gaan smoezen, weliswaar door de stoelen heen omdat ze niet naast elkaar zitten. Daarnaast heb je de a-technische types die eerst een uur lang prutsen met hun persoonlijke tv-tje en dan uiteindelijk besluiten om dan maar de hele reis te gaan slapen. Ik vind het knap dat hij het volhoud, in de tijd tussendoor dat hij wel wakker is zit hij aan de cola. Direct naast mij zit een ietwat oude, ietwat gezette doorsnee man die al de hele reis tekenfilms zit te kijken. Ach hij was erg aardig toen ik er net langs moest, ik ben benieuwd of hij zo aan z’n vierde film begint.

16/1 Vliegtuig 06:00 Tijd Bangkok

Zo. De tijdsprong is gemaakt. Ik ben benieuwd hoeveel last ik zal krijgen van de jetlag want ik heb amper geslapen. De afgelopen paar uur heb ik nog wat films gekeken, duizend pogingen gedaan om te slapen en al ontbeten. Ik kreeg een soort van omelet met wat aardappeltjes, beter denk ik niet na over e-nummers. De man naast mij heeft ondertussen zijn vierde film afgekeken, hij heeft geen tijd meer voor een vijfde dus besluit voor de eerste keer deze vlucht zijn ogen dicht te doen. De beatrix-types (vriendin doet gezellig mee) hebben zojuist opnieuw nét te luid ten gehore gebracht hoe absurd het wel niet was dat die man niet wou wisselen maar dat ‘zou dan wel aan hun hebben gelegen’. Ik krijg bijna medelijden met die meneer maar ben hem eeuwig dankbaar dat die twee niet naast elkaar zaten tijdens de reis, dat scheelde vast een heleboel gekakel. De slapende man is inmiddels ontwaakt en in de stress over zijn douanepapier, drie stewards hebben hem al gerust moeten stellen en uiteindelijk heeft een andere passagier zijn formulier ingevuld. We gaan nu klaar maken voor landing, ik betrap mezelf dat ik er wel erg nuchter over doe. Heel raar maar goed, Bangkok I’m gonna beat ya!