Avondje op het strand!

4 februari 2014 - Ko Phayam, Thailand

Zoals voorgenomen huurde ik gisteravond een mountainbike (ik kon hem 24 uur gebruiken dus dan kon ik de dag erop s ochtends en s middags op pad). Daarna fietste ik via het strand naar het beachvolleybal. Er waren veel volwassen mannen en ze waren fanatieker dan ik had gedacht. Ook de twee italianen die ik die ochtend had ontmoet -en mij hadden gevraagd om te komen- waren er, zij waren de jongsten. Vanwege de temperatuur en omdat ik gewoon weg niet zo goed ben in beachvolley besloot ik om te kijken. Erg leuk om te zien hoe vriendelijk het allemaal ging,helaas trof ik niet andere backpackers die ik had gehoopt te ontmoeten hier. Wel had ik een erg interessant gesprek met een Nederlandse vrouw van 66, we hebben heerlijk geklest en ik vond het fantastisch om te zien hoe zij opleefde als ze sprak over haar reis nu en dat haar leven nu pas echt begonnen was. Nadat het volleybal afgelopen was kletste we ook wat met anderen, een van de italiaanse jongens vertelde over het plankton dat zichtbaar wordt in de nacht als alle lichten uit zijn (er is hier alleen stroom van 6-12 s avonds). Het klonk geweldig en ik sprak met de vrouw en de italiaan af om tegen twaalven de zee in te gaan.

Ik ging eerst met de italiaanse jongen, Dino (zulke namen vergeet je niet) en andere italianen ergens eten. De vrouw ging niet mee omdat ze bij haar eigen hostel haar eten voor haar pureerden vanwege een losse implantaat. Haha, klinkt bekend dit (toch oma?). Dino en ik zouden beiden eerst omkleden en een half uurtje later bij het restaurant zijn. Helaas liepen we onterecht helemaal naar de andere kant van het strand -het restaurant was maar 5 meter verderop- dus kwamen we 1,5 uur later pas aan. We aten superlekker (ik had zon honger dat elk voedsel volgens mij hemels zou smaken maar dat terzijde want het was echt lekker). Daarna namen we afscheid van de andere italianen, zij gingen de volgende dag weg en moesten hun backpack nog inpakken voor ze geen licht meer hadden.

Dino en ik maakten onze resterende tijd vol op het strand (sterren kijken, goede gesprekken in halfgebakken engels, enz) en gingen toen naar de afgesproken plek. Helaas was de vrouw na 20 minuten er nog niet dus gingen we maar gewoon met zn tween het water in. Het was gelukkig goed opgewarmd en voor mij zelfs warm omdat mn lichaam koud was. Het plankton was echt bijzonder, als je je handen in het water heen en weer bewoog kreeg je een soort lichtgevende bubbels. Het deed me denken aan de film avatar.

Hierna dook ik gauw mn bed in want het was al erg laat en ik wou vroeg op staan om een dagje te fietsen.

3 Reacties

  1. Papa:
    4 februari 2014
    Klinkt idd. heel apart.
  2. Oma:
    4 februari 2014
    Ik had zoveel reisverhalen om te lezen, dat ik niet overal op gereageerd heb. Er kwamen wel vijf in een keer binnen, maar ik had problemen met internet, zodoende. Toen opa en ik nog verkering hadden, hebben wij dat `lichten van de zee` ook een keer gezien op Ameland na een zomerstorm. Een oude eilandbewoner had ons verteld, dat de omstandigheden daarvoor die avond gunstig waren en dat we beslist moesten gaan kijken. Als je op het strand een beetje zand oppakte en in je handen wreef, was het net of er allemaal vonkjes opsprongen en je zag het water in de verte tegen de passerende boten opspatten. Fantastisch.
    Groetjes en geniet maar, oma.
  3. Petra:
    4 februari 2014
    Wat een prachtige momenten!
    Strik erom en onder de "kerstboom", voor later!
    Prachtige herinneringen.
    Xxx