Op naar het onbekende!

02/03 09:34 Trein richting Melbourne

De laatste dagen zijn voorbijgevlogen, wat een geweldige tijd heb ik gehad bij Trish en Siebren. Het is lastig om afscheid te nemen van zo'n mooie plek met lieve mensen als je niet weet wat er gaat volgen. Even slikken en dan op naar het onbekende, Melbourne is de volgende bestemming. Een terugblik op de afgelopen twee dagen;

Vrijdag werd ik afgepeigerd wakker. Ik was echt enorm moe en had bij mijn ontbijtje met toast en ei moeite om mijn ogen open te houden. Bovendien had ik enorm veel spierpijn in mijn nek van het emmertjes water halen. Gelukkig kreeg ik wat meer energie toen ik naar buiten stapte in de frisse lucht. Eerst gaf ik de kippen wat water, ik verzamelde eitjes en liep naar Siebren. Samen voerden we de koeien en verplaatsten we de andere groep ze zodat ze nieuw vers gras hadden. Daarna mocht ik op de trekker een groot stuk land bijlangs om al zigzaggend de koeienpoep uit te spreiden. Haha, het klinkt minder goed dan het was, heerlijk wakker worden op de tractor.

Hierna maaide ik nog wat gras rondom de fruitbomen om vervolgens met Trish richting een ander veld te gaan om onkruid te wieden. Er is hier een plant die bloemetjes heeft die prikkels worden waaruit nieuwe plantjes komen. Zo wordt de bodem langzamerhand veroverd door deze plant. Met leren handschoenen en ander gereedschap trokken we veel van deze planten uit de grond en verzamelden we de prikkels. Such a satisfieng job! Na een uurtje vonden we het genoeg en gingen we terug naar het huis voor lunch.

Terwijl Trish een quiche maakte (je moet wat met al die eieren) bakte ik een soort dadelcake, het recept hadden we van June (de oude buurvrouw) gekregen de dag ervoor. June kwam die avond dus dat kwam goed uit. We aten lunch en vervolgens maakte ik me klaar om op stap te gaan. Trish nam me mee naar een natuurpark verderop. Het zat er vol met allerlei Australische dieren. Ik bezocht koala's, ontmoette emoe's (die liepen vrij rond), werd geobserveerd door tientallen kangaroes en zag de meest uiteenlopende vogels en andere dieren. Echt heel tof. Ik maakte -natuurlijk- veel foto's die ik helaas nog niet op een computer kan zetten vanwege een of ander virus op mijn sd-card. Het eerste wat ik in Melbourne ga fiksen!

Na het park at ik met Trish een ijsje en ging vervolgens terug naar huis. Hier haalde ik de was binnen en vulde ik plastic zakken met perzikken zodat die in de koelkast konden. Daarna dook ik achter de computer om wat dingen voor Melbourne te regelen. Toen kwam June en gingen we eten, kip (wat een verrassing), pompoen en aardappels uit de oven. HEMELS. Na het eten boekte ik een hostel in Melbourne om vervolgens de rest van de avond te vullen met Skipbo (soort simpel kaartspel) en 500-en (soort klaverjassen). Ik verloor dik maar had een enorm gezellige avond met een geslaagde dadelcake als snack. Veeeeeeel te laat ging ik naar bed, mijn ogen vielen na het eten al half dicht.

Gelukkig mocht ik de volgende dag uitslapen. Helaas ben ik daar geen kei in dus om half 9 zaten we aan het ontbijt. Vervolgens gaf ik de hond en kat eten en hielp ik weer met de koeien. Het was warm en benauwd buiten, alsof het ging regenen. Ik stapte weer op de tractor om koeienpoep uit te spreiden. Dit keer mocht ik drie velden doen, wiehoe. Daarna gingen Trish en ik weer op jacht voor Bindy Eye. We hadden beter gereedschap mee, gevorderde 'weeders' haha. We waren lekker bezig en na iets meer dan een uur kwam Siebren ons ophalen voor lunch. We aten heerlijke BLT broodjes -ik val echt in herhaling wat betreft voedsel hier- en vervolgens bakte ik opnieuw een dadelcake want we kregen opnieuw visite. Dit keer kwam June met haar dochter en kleindochter (even oud als ik). Ze waren er sneller dan verwacht dus ik liep nog vies rond in mijn werkkleding. Ik voelde me ietwat underdressed vergeleken bij de uberopgemaakte Venessa (kleindochter), ach wat maakt het uit. Er volgde een gezellige middag met leuke gesprekken, het werd ietwat komisch door stopwoordjes (Or whatever..) maar ik kon me gelukkig inhouden om te lachen. Achteraf hadden we hier met zn drietjes veel lol om. Nadat we onze gasten uitgezwaaid hadden kreeg ik een nekmassage van Siebren. Althans dat was de bedoeling, hij eindigde met het masseren van mijn hele lichaam. Conclusie: ik ben scheef. Auw. Erna voelde ik me heerlijk soepel en ik kreeg wat oefeningen mee, pfoe die ga ik maar gauw gebruiken anders eindig ik nog kreupel. Na de massage pakte ik een deel van mijn backpack en nam daarna een heerlijke douche. Schoon en wel stapte ik in de auto voor een afscheidstripje naar de down under pub. Hier dronken we wat en aten we avondeten. Echt een leuk lokaal plekje. Na het eten zagen we op de terugweg de meest fantastische zonsondergang met een megagrote zon. Eenmaal thuis pakte ik mijn backpack verder in om me vervolgens te storten op het wwoofers gastboek van Trish en Siebren. Haha ik was als een kind zo blij met de gelpennen en het werd een kleurrijk gebeuren. Ietwat laat -tijd vergeten- deed ik het licht uit.

Vanochtend stond ik weer vroeg op voor een laatste voedersessie. Eerst at ik zelf mijn ontbijtje met versgebakken brood en eitjes om vervolgens naar de kippen te snellen om hun voederbak te vullen. Daarna deed ik in mijn eentje de koeien, lkchtelijk bedroefd want het was mijn laatste keer op de tractor. Ik genoot daarom driedubbel voor het geval het mijn laatste keer was. Na het voeren kleedde ik me om, pakte ik de laatste spullen in en dronk ik nog een kopje koffie om uiteindelijk in de auto te stappen richting het station. Hier nam ik afscheid van Trish en Siebren. Donders. Ik heb het al gezegd maar ik ga ze echt missen, raar dat je je zo kan hechten aan mensen na zo'n korte tijd. Gelukkig heb ik een soort kaart van ze gekregen met allemaal foto's van mijn verblijf (jaja, ook het kippen plukken), zo kan ik af en toe terug kijken naar mijn bijzondere ervaringen hier :)