Aankomst Melbourne
2 maart 2014 - Melbourne, Australië
02/03 Hostelkamer 21:33
De treinrit van vanochtend verliep verder soepel. Onderweg genoot ik van het uitzicht en las ik wat in mijn boek, lekker ontspannend. Ik kom weinig toe aan lezen wat een goed teken is; genoeg avonturen om mijn tijd mee te vullen. Bij aankomst op het station kreeg ik meteen mn eerste indruk van Melbourne. Een fantastische architectuurstyle, ouderwets maar meer western look met rood/bruine bakstenen. Dit zorgt in combinatie met de ubermoderne architectuur voor een heel tof beeld. Bovendien werd mijn aankomst opgefleurd door honderden gekleurde mensen, de collorrun was blijkbaar zojuist afgelopen en de met verf besmeurde mensen zochten hun weg terug naar huis. Ik kochtte cola, plofte op een bankje neer en at mijn -van Trish gekregen- lunchpakketje. Compleet met een stukje dadelcake, een appel, een perzik en -goh wat verrassend- een kipsandwich. Jummmiee. Daarna had ik genoeg energie om verder te reizen richting mijn hostel, ik regelde een soort ov pas voor hier in Melbourne en nam de tram naar een station verderop. Dit station was nog beter en mooier dan het andere station. Weer die westernachtige architectuur, lekker nostalgisch maar niet kitsch. Alsof het uit een cowboyfilm komt. Ik zal er later nog wat foto's van nemen, lekker makkelijk want mijn hostel bleek recht tegenover het station te zijn. Ik checkte in en kon meteen naar mijn kamer. Omdat ik vroeg was kon in een onderbed claimen. Nadat ik mijn kleine rugzak wat lichter had gemaakt snelde ik linea recta naar een computerwinkeltje verderop. hier bracht ik mijn sd kaartje zodat mijn virus eraf zou gaan. Omdat ik een half uurtje moest wachten besloot ik verderop een kopje koffie te gaan drinken. Ik kocht een soort broodje/gebakje met bosbessenjam en amandel. Toen ik hiervan zat te smikkelen kreeg ik gezelschap van drie italianen. Er volgde een komisch/interessant gesprek omdat twee van de drie nagenoeg geen italiaans spraken. De italianen werken in Australie en krijgen engelse les. Twee van hen waren telkens in discussie, een van de twee probeerde met mij te praten terwijk de ander hem verbeterde (hij kon wel een beetje engels). Ze maakten elkaar uit voor alles en nog wat, haha wat heb ik gelachen. Tenslotte moesten ze terug naar de cursus, ik vroeg nog snel om een foto waarna ik hun nummers en emailadressen kreeg. Ik zwaaide ze uit en snelde vervolgens terug naar het computerwinkeltje. Hallelujah. Mijn sd kaart was gefikst en mijn fotos waren behouden. Ik besloot om meteen gebruik te maken van de computers in dit winkeltje (het was een combi met een internetcafe) en zette meteen mijn fotos online. Ook regelde ik wat WWOOF dingen.
Nadat ik alles voor elkaar had ging ik voor een boodschappenrondje naar de supermarkt. Winkelen met mij is echt geen pretje want qua eten ben i. Een enorme twijfelkont. Dit was nog eens dubbel zo erg vandaag omdat ik alle kosten zo laag mogelijk wou houden en rekening moest houden met het bewaren van spullen. Uiteindelijk slaagde ik er toch in om de juiste spullen in te slaan. Het afrekenen was ook nog een avontuur aangezien deze supermarkt nog verder ging dan het klassieke ah zelfscan systeem. Bij de kassa moest ik alles een voor een scannen en in een tas doen, het systeem werkt -volgens mij- met een weegschaal want als je iets zonder te scannen in de tas doet dan geeft hij een melding en komt er een medewerker op je af. Dit werkt overigens hetzelfde als je iets niet in je tas doet. Ook het afrekenen gaat geheel automatisch. Dit is de toekomst. Ik vond het wel tof.
Bij het hostel liep ik meteen door naar de keuken aangezien ik veel te lang had besteed in de supermarkt zelf. Ik dineerde met wraps die onverwachts erg goed smaakten. Aan de eettafel ontmoette ik ook een italiaan en een Australier. Beiden spraken ze erg goed engels en het was erg gezellig. Na het eten skypte ik met het thuisfront. Helaas werkte de gratis wifi alles behalve voortreffelijk met skype maar na tien pogingen kregen we het toch voor elkaar om langer dan een minuut te bellen. Het was fijn omweer even stemmen van thuis te horen al moet ik zeggen dat ik steeds minder heimwee heb. Hoewel ik het wel errug jammer vind dat ik dit jaar carnaval oversla. Ach, ik had Australie ook niet willen missen.. :p
Na het skypen ging ik richting mijn hostelkamer. Het was een lange dag vandaag en ik ben dan ook moe. Wat een geluk dan ook dat ik morgen lekker uit kan slapen. Niks dat moet, alles mag. Dat wordt even wennen; de dag vullen met mezelf. De eerste plannen heb ik al gemaakt; morgen ga ik ga Melbourne verkennen gewapend met camera en zonnebril.
De treinrit van vanochtend verliep verder soepel. Onderweg genoot ik van het uitzicht en las ik wat in mijn boek, lekker ontspannend. Ik kom weinig toe aan lezen wat een goed teken is; genoeg avonturen om mijn tijd mee te vullen. Bij aankomst op het station kreeg ik meteen mn eerste indruk van Melbourne. Een fantastische architectuurstyle, ouderwets maar meer western look met rood/bruine bakstenen. Dit zorgt in combinatie met de ubermoderne architectuur voor een heel tof beeld. Bovendien werd mijn aankomst opgefleurd door honderden gekleurde mensen, de collorrun was blijkbaar zojuist afgelopen en de met verf besmeurde mensen zochten hun weg terug naar huis. Ik kochtte cola, plofte op een bankje neer en at mijn -van Trish gekregen- lunchpakketje. Compleet met een stukje dadelcake, een appel, een perzik en -goh wat verrassend- een kipsandwich. Jummmiee. Daarna had ik genoeg energie om verder te reizen richting mijn hostel, ik regelde een soort ov pas voor hier in Melbourne en nam de tram naar een station verderop. Dit station was nog beter en mooier dan het andere station. Weer die westernachtige architectuur, lekker nostalgisch maar niet kitsch. Alsof het uit een cowboyfilm komt. Ik zal er later nog wat foto's van nemen, lekker makkelijk want mijn hostel bleek recht tegenover het station te zijn. Ik checkte in en kon meteen naar mijn kamer. Omdat ik vroeg was kon in een onderbed claimen. Nadat ik mijn kleine rugzak wat lichter had gemaakt snelde ik linea recta naar een computerwinkeltje verderop. hier bracht ik mijn sd kaartje zodat mijn virus eraf zou gaan. Omdat ik een half uurtje moest wachten besloot ik verderop een kopje koffie te gaan drinken. Ik kocht een soort broodje/gebakje met bosbessenjam en amandel. Toen ik hiervan zat te smikkelen kreeg ik gezelschap van drie italianen. Er volgde een komisch/interessant gesprek omdat twee van de drie nagenoeg geen italiaans spraken. De italianen werken in Australie en krijgen engelse les. Twee van hen waren telkens in discussie, een van de twee probeerde met mij te praten terwijk de ander hem verbeterde (hij kon wel een beetje engels). Ze maakten elkaar uit voor alles en nog wat, haha wat heb ik gelachen. Tenslotte moesten ze terug naar de cursus, ik vroeg nog snel om een foto waarna ik hun nummers en emailadressen kreeg. Ik zwaaide ze uit en snelde vervolgens terug naar het computerwinkeltje. Hallelujah. Mijn sd kaart was gefikst en mijn fotos waren behouden. Ik besloot om meteen gebruik te maken van de computers in dit winkeltje (het was een combi met een internetcafe) en zette meteen mijn fotos online. Ook regelde ik wat WWOOF dingen.
Nadat ik alles voor elkaar had ging ik voor een boodschappenrondje naar de supermarkt. Winkelen met mij is echt geen pretje want qua eten ben i. Een enorme twijfelkont. Dit was nog eens dubbel zo erg vandaag omdat ik alle kosten zo laag mogelijk wou houden en rekening moest houden met het bewaren van spullen. Uiteindelijk slaagde ik er toch in om de juiste spullen in te slaan. Het afrekenen was ook nog een avontuur aangezien deze supermarkt nog verder ging dan het klassieke ah zelfscan systeem. Bij de kassa moest ik alles een voor een scannen en in een tas doen, het systeem werkt -volgens mij- met een weegschaal want als je iets zonder te scannen in de tas doet dan geeft hij een melding en komt er een medewerker op je af. Dit werkt overigens hetzelfde als je iets niet in je tas doet. Ook het afrekenen gaat geheel automatisch. Dit is de toekomst. Ik vond het wel tof.
Bij het hostel liep ik meteen door naar de keuken aangezien ik veel te lang had besteed in de supermarkt zelf. Ik dineerde met wraps die onverwachts erg goed smaakten. Aan de eettafel ontmoette ik ook een italiaan en een Australier. Beiden spraken ze erg goed engels en het was erg gezellig. Na het eten skypte ik met het thuisfront. Helaas werkte de gratis wifi alles behalve voortreffelijk met skype maar na tien pogingen kregen we het toch voor elkaar om langer dan een minuut te bellen. Het was fijn omweer even stemmen van thuis te horen al moet ik zeggen dat ik steeds minder heimwee heb. Hoewel ik het wel errug jammer vind dat ik dit jaar carnaval oversla. Ach, ik had Australie ook niet willen missen.. :p
Na het skypen ging ik richting mijn hostelkamer. Het was een lange dag vandaag en ik ben dan ook moe. Wat een geluk dan ook dat ik morgen lekker uit kan slapen. Niks dat moet, alles mag. Dat wordt even wennen; de dag vullen met mezelf. De eerste plannen heb ik al gemaakt; morgen ga ik ga Melbourne verkennen gewapend met camera en zonnebril.
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
iets om te introduceren of maar een jaartje zonder ?
Veel plezier daar!